POLECAMY NASZE KSIĄŻKI! (cena 20 złotych) Zamówienia telefoniczne: 690 693 736

MICHAEL SCHMIDT SALOMON: POZA DOBREM I ZŁEM

Najbardziej kontrowersyjna książka niemieckiego filozofa i ateisty. Zdaniem autora idea zła to czysty absurd, jednak silnie zakorzeniony w naszych umysłach. Złych i dobrych ludzi nie ma tak samo jak złych czy dobrych kotów, słoni, dżdżownic czy delfinów. Warto o tym widezieć, jeśli chcemy żyć sensownie i przyjemnie bez Boga i religii?!

[ Zamów książkę emailem ]
MICHAEL SCHMIDT SALOMON: HUMANIZM EWOLUCYJNY

"Dobre życie w złym świecie" możliwe jest bez boga, a z całą pewnością bez takiego boga, jakiego narzucają nam religie! Humaniści uważają za konieczne zerwanie ze ślepotą tradycji i uwolnienie się od fałszywej moralności narzuocanej przez kościoły głoszące wyższość tzw. praw nadprzyrodzonych. Ludzie sami decydują o swoich prawach!

[ Zamów książkę emailem ]

Taslima Nasrin

KOBIETY W ISLAMIE



Koran to święta księga islamu, a więc wszystkich muzułmanów, nie tylko fundamentalistów. Obowiązuje zawsze i wszędzie, uchodzi za prawdziwy absolutnie i nie może być poddawany krytyce. Powątpiewać w jego treści to podważać słowa samego Boga, czyli bluźnić. Dla bluźnierców przewidziana jest kara śmierci. Wiara i posłuszeństwo wobec boskich nauk Koranu to obowiązek muzułmanina.

Islam zaczerpnął opowieść o Adamie i Ewie ze Starego Testamentu, swoiście ją przekształcając. Koran kilkakrotnie wspomina, że cała ludzkość wywodzi się od jednego człowieka, stworzonego przez Boga.

O rodzie ludzki! Bądź świadom swych obowiązków wobec twego Pana, który cię stworzył z jednej duszy, a z niej stworzył jej towarzyszkę, a od tych dwojga wywodzą się pozostali mężczyźni i kobiety.

Islam nie uważa więc kobiety za odrębną ludzką istotę. To mężczyzna został stworzony najpierw, a kobieta potem, dla jego przyjemności. Prorok Mahomet wyrażał się o drugiej płci w następujący sposób: bądź przyjazny dla kobiet, ponieważ rodzaj kobiecy został stworzony z żebra, ale z wygiętej jego części, tej u nasady; jeśli będziesz próbował je wyprostować, złamiesz je; jeśli nic nie zrobisz, pozostanie wygięte.

Los kobiet w islamie jest wyznaczony z góry. Koran nie pozostawia co do tego wątpliwości. Rozdział Kobiety przyznaje, że są ważne, i właśnie z tego powodu uważa za konieczne narzucenie surowych społecznych i politycznych ograniczeń określających ich zachowanie w sferze prywatnej oraz publicznej. Choć niektóre fragmenty tego tekstu zostawiają miejsce dla wspaniałomyślnych interpretacji, rozpoczynający go werset brzmi jednoznacznie:

Mężczyźni stoją nad kobietami
ze względu na to, że Bóg dał wyższość jednym nad drugimi,
i ze względu na to,
że oni rozdają ze swojego majątku.
Przeto cnotliwe kobiety są pokorne
i zachowują w skrytości
to, co zachował Bóg.
I napominajcie te,
których nieposłuszeństwa się boicie,
pozostawiajcie je w łożach
i bijcie je!
A jeśli są wam posłuszne,
to starajcie się nie stosować do nich przymusu.
Zaprawdę, Bóg jest wzniosły, wielki! (4.34)

Wspaniałomyślny Allah dostrzega wyjątkowe potrzeby proroka w tej dziedzinie i zapewni ich spełnienie:

O Proroku!
My uznaliśmy za dozwolone dla ciebie
żony, którym dałeś wiana,
i niewolnice, które ci darował Bóg jako zdobycz,
i córki twojego stryja,
i córki twoich ciotek ze strony ojca,
i córki twojego wuja ze strony matki,
i córki twoich ciotek ze strony matki,
które wywędrowały razem z tobą;
i kobietę wierzącą,
jeśli ona sama ofiaruje się Prorokowi,
o ile Prorok zechce ją pojąć za żonę.
To jest dozwolone tylko dla ciebie
z wyłączeniem innych wiernych.
My wiemy, co ustanowiliśmy dla nich
w sprawie ich żon i ich niewolnic
- tak abyś nie czuł się skrępowany.
Bóg jest przebaczający, litościwy! (33.50)

Mahomet przekazał to objawienie swej żonie Aiszy, która była inteligentną kobietą przejawiającą zainteresowanie polityką. Poprosiła ona kiedyś męża, aby wytłumaczył jej, dlaczego Allah zawsze zwraca się do niego tak, jakby uważał, że znajdzie wyznawców wyłącznie wśród mężczyzn. To nieoczekiwane pytanie spowodowało natychmiastową zmianę sposobu, w jaki Allah zwracał się do Mahometa. Odtąd wszystkie swoje objawienia kierował wyraźnie zarówno do mężczyzn jak i kobiet. Aisza, powiadomiona o ostatnim zarządzeniu niebios, odpowiedziała - jak to możemy wyczytać między wierszami hadisu - z właściwą sobie ironią: ZAPRAWDĘ, PAN POSTARAŁ SIĘ, ABY ZROBIĆ CI PRZYJEMNOŚĆ. Powiedziała też Mahometowi: Bóg chętnie śpieszy ci z pomocą, kiedy chodzi o twoje pragnienia.

Hadisy to zbiór opowieści o czynach i słowach Mahometa oraz jego towarzyszy. Ci, którzy chcą żyć jak Mahomet - naśladować jego ubiór, dietę, zwyczaje seksualne i małżeńskie albo poznać jego poglądy na zasłonę, poligamię i ablucję ­- sięgają po hadisy.

Chciałabym, aby czytelniczka wyobraziła sobie przez chwilę, że jest muzułmańską kobietą. Najpierw trzeba pomyśleć, że jest się jedną z kilku wspólnych żon i spróbować się w to wczuć. Zrobione? Więc teraz dowiadujesz się, że twój mąż, którego dzielisz z innymi kobietami, sypia z jeszcze jedną kobietą. Wpadasz w złość. Możesz sobie wyobrazić, jak się gniewasz, że twój mąż ma nową kochankę? Wściekła idziesz do pozostałych żon i mówisz im o tym. To zrozumiała reakcja. Zbieracie się teraz wszystkie, idziecie razem do męża i skarżycie się, a on was słucha. Kiedy skończyłyście, mąż mówi, że Allach podyktował mu właśnie następujące słowa:

Być może, jego Pan
- jeśli on was odprawi -
da mu w zamian żony lepsze od was,
całkowicie poddane Bogu, wierzące,
gorliwe w modlitwie, okazujące skruchę,
pobożne, przestrzegające postu,
czy to zamężne, czy dziewice.. (66.5)

Dokładnie coś takiego przydarzyło się żonie proroka Mahometa, Hafzeh, córce Drugiego Kalifa, Omara. Hafzeh poszła odwiedzić swoich rodziców, ale coś jej w tym przeszkodziło i zawróciła do domu. Kiedy chciała wejść do swej sypialni, zauważyła, że jej drzwi są zamknięte od środka. Po chwili prorok Mahomet wyszedł z nich razem z Marią, czarną niewolnicą, którą podarował mu władca Egiptu. Prorok tak był poruszony jej pięknością, że spędził wyłącznie z nią około dwóch miesięcy. Tak rozgniewał tym swoje żony (nie wyłączając Aiszy, którą poślubił, kiedy miała zaledwie sześć lat), że Allah, bóg islamu, musiał mu pomóc dyktując objawienie, które je uciszyło i wynagrodziło proroka za to, jak je źle potraktował. Allah zezwalał prorokowi żenić się trzynaście lub czternaście razy. Prorok uprawiał miłość nie tylko ze swoimi żonami - Allah pozwalał mu miewać stosunki także z niewolnicami i brankami. Innym muzułmanom nie pozwolił jednak na więcej niż cztery żony. Zgadniecie, ilu mężów mogła mieć kobieta? No, cóż... jednego.

A jeśli się obawiacie,
iż nie będziecie sprawiedliwi
względem sierot...
Żeńcie się zatem z kobietami,
które są dla was przyjemne
- z dwoma, trzema lub czterema.
Lecz jeśli się obawiacie,
że nie będziecie sprawiedliwi,
to żeńcie się tylko z jedną
albo z tymi, którymi zawładnęły wasze prawice.
To jest dla was odpowiedniejsze,
abyście nie postępowali niesprawiedliwie (4.3)

Choć w tekście mowa o sprawiedliwości, sam Mahomet nie był sprawiedliwy. Często przyznawał na głos, że Aisza jest najulubieńszą z jego żon. Nie był także sprawiedliwy, kiedy poślubiał żonę swego syna. Zaczął jej pożądać, odkąd zobaczył ją w kąpieli. Natychmiast potem wezwał do siebie syna i oświadczył, że Allah kazał mu ją poślubić. Syn musiał się rozwieść, aby ojciec mógł to zrobić. I tak się stało. Mahomet poślubił żonę własnego syna, a Allah objawił mu, że mógł tak zrobić, ponieważ syn ten nie był jego synem naturalnym, lecz adoptowanym, i małżeństwo to nie było wykroczeniem.

Islam traktuje kobietę jako obiekt seksualny, nic ponadto, i uważa ją za nieczystą jak odchody. Właśnie jak odchody! Mężczyźni muszą się przecież oczyścić po stosunku z kobietą. Koran posuwa się nawet do wyliczenia niebezpieczeństw związanych z jej dotknięciem.

O wy, którzy wierzycie!
Nie zbliżajcie się do modlitwy,
kiedy jesteście pijani,
dopóki nie będziecie wiedzieć,
co mówicie,
ani też będąc nieczystymi
- chyba że jesteście
podróżnikami w drodze -
dopóki nie dokonacie ablucji.
A jeśli jesteście chorzy
albo jeśli jesteście w podróży,
albo jeśli któryś z was
przyszedł z miejsca ustronnego,
albo też gdy dotykaliście kobiet
i nie znaleźliście wody,
to posłużcie się czystym piaskiem
i obcierajcie sobie twarze i ręce.
Zaprawdę, Bóg jest pobłażliwy, przebaczający! (4. 43)

Kobiety w islamie są nieczyste i skażone podczas menstruacji. Nie wolno im się wtedy modlić do Allaha ani pościć podczas Ramadanu czy dotykać Koranu. Mężczyznom nie wolno mieć stosunku z kobietą przechodzącą okres.

Zasłona zaczęła obowiązywać kobiety muzułmańskie, odkąd Mahomet stał się zazdrosny względem swych przyjaciół. Patrzyli pożądliwie na jego żony, zwłaszcza na Aiszę, więc Allah podyktował Mahometowi takie słowa,

0 żony Proroka!
Wy nie jesteście takie jak inne kobiety.
Jeśli jesteście bogobojne,
nie bądźcie pokorne w słowach,
aby nie pożądał was ten,
w którego sercu mieszka choroba;
mówcie słowa odpowiednie!.(33.32)

Przebywajcie w swoich domach
i nie ozdabiajcie się w ten sposób,
jak ozdabiały się kobiety za czasów pogaństwa!
Odprawiajcie modlitwę,
dawajcie jałmużnę,
słuchajcie Boga i Jego Posłańca!
O ludzie domu!
Bóg chce tylko odsunąć od was brud
i oczyścić was całkowicie. (33.33)

Allah poprosił także przyjaciół Mahometa:

O wy, którzy wierzycie!
Nie wchodźcie do domów Proroka
na posiłek o niewłaściwej porze,
jedynie wtedy, kiedy on wam na to pozwoli.
Lecz kiedy jesteście zaproszeni,
to wchodźcie.
A kiedy spożyjecie posiłek,
to się rozejdźcie,
nie wdając się w poufałą rozmowę.
To mogłoby sprawić przykrość Prorokowi
i on wstydziłby się was.
Lecz Bóg nie wstydzi się prawdy.
A kiedy prosicie je o jakiś przedmiot,
to proście je spoza zasłony.
To jest przyzwoitsze -
dla waszych serc i dla ich serc.
Nie należy obrażać Posłańca Boga
i nie wolno poślubiać jego byłych żon.
Zaprawdę, to byłoby wobec Boga okropne!(33.53)

Chociaż pojęcie wdowy za żonę było zgodne z prawem, Mahomet przykazał, aby po jego śmierci nikt nie śmiał żenić się z wdowami po nim. W tym samym wersecie wprowadził nakaz zakrywania kobiecego ciała,

O proroku!
Powiedz swoim żonom i swoim córkom,
i kobietom wierzących,
aby się szczelnie zakrywały swoimi okryciami.
To jest najodpowiedniejszy sposób,
aby były poznawane, a nie były obrażane.
A Bóg jest Przebaczający, Litościwy (33.59)

Kobieta musi być zakryta od stóp do głów, gdyż inaczej mężczyźni mogą ją ujrzeć i zacząć jej pożądać.

Z wielu hadisów opartych na prawie koranicznym można się dowiedzieć, że kobieta powinna przebywać stale w domu i słuchać męża; że jest to jej religijny obowiązek.

Kobiety, które umrą, a które zadowalały swojego męża, pójdą do nieba. Żona nigdy nie powinna odmawiać siebie mężowi, nawet gdyby właśnie znajdowała się na grzbiecie wielbłąda albo na rozżarzonym palenisku.

Według hadisu ze zbioru Bokhariego, Mahomet przy okazji jednej ze swoich nocnych podróży w zaświaty zauważył, że piekło jest zamieszkane przede wszystkim przez kobiety; w tym samym duchu, zgodnie z innym hadisem, wyznawał:

Gdyby leżało to w mojej mocy, aby nakazać komuś, żeby słuchał kogoś innego niż Allaha, z pewnością nakazałbym kobietom, aby słuchały swoich mężów, tak wielkie są prawa męża do jego żony.

Nawet jeśli większość z tych przekazów jest zmyślona, fakt, iż sam prorok nie wypowiedział tych słów, jest bez znaczenia. Ważne, że uchodząc za słowa proroka, stały się częścią kultury islamu.

Drugi Kalif, Omar, powiedział:

Nie pozwalajcie kobietom uczyć się pisać, odpowiadajcie "nie" na ich kaprysy.

Czwarty Kalif, Ali, stwierdził:

Kobieta jest złem, a co gorsza, jest ona złem koniecznym.

Wiele jest rad dotyczących tego, jak być dobrym muzułmaninem, na przykład:

Nigdy nie pytaj kobiety o radę, ponieważ będzie ona bezwartościowa. Ukryj kobiety, aby nigdy nie mogły ujrzeć innego mężczyzny! Nie spędzaj wśród nich zbyt wiele czasu, bo doprowadzą cię do upadku.

Mężowie, nigdy nie słuchajcie swoich kobiet. Nigdy nie pozwólcie im doradzać sobie w żadnej sprawie dotyczącej codziennych zajęć. Jeśli pozwolicie im na to, zmarnują cały wasz majątek, a nie posłuchają żadnego waszego rozkazu ani życzenia. Pozostawione sobie samym zapominają one o religii i myślą tylko o sobie, a kiedy w grę wchodzą ich cielesne żądze, nie znają litości, ani nie wiedzą, co to cnota. Łatwo jest pozyskać od nich przyjemności, mogą was jednak przyprawić o wielkie kłopoty.

Mahomet nakazał swoim wyznawcom traktować wyrozumiale dwie kategorie słabszych istot: kobiety i niewolników. Był bardzo uprzejmy. Wszystkie kobiety, które wyznają jego wiarę, sądzą, że prorok był dla nich bardzo uprzejmy. Uważa się je przecież za słabsze, a więc wymagające troski. Ich ciała, umysły, wola i pragnienia, ich prawa i swoboda muszą być kierowane i ograniczane przez mężczyznę. Islam traktuje kobiety jako intelektualnie, moralnie i fizycznie gorsze od mężczyzn. Mężczyzna najpierw, po nim androgyn, na końcu kobieta. Małżeństwo jest dla muzułmanina umową, dzięki której uzyskuje organ reprodukcyjny kobiety, z otwarcie wyrażonym celem rozkoszowania się nim. Relacja ta nie jest oczywiście zwrotna: organu reprodukcyjnego mężczyzny nie zastrzeżono dla jednej kobiety. Koran zezwala mężczyznom posiąść ich nieograniczoną ilość. Nawet jeśli wspomina przy okazji, iż ciężko jest mężczyźnie poradzić sobie z więcej niż jedną żoną, choćby nie wiadomo jak się starał, to pozwala na poligamię. W małżeństwie islam chroni wyłącznie prawa mężczyzny. Odkąd zostanie ono skonsumowane, kobiety tracą wszelkie prawa w tej dziedzinie. Koran ofiarowuje mężczyźnie pełną wolność, mówiąc:

Wasze kobiety są dla was polem uprawnym.
Przychodźcie więc na wasze pole,
jak chcecie,
i czyńcie pierwej coś dobrego dla samych siebie.
Bójcie się Boga
i wiedzcie, że się spotkacie z Nim!
A ty głoś radosną wieść dla wierzących!. (2.223)

Kiedy i jak chcą mężczyźni. I czy kobiety tego chcą, czy nie. Takie pytanie w ogóle się nie pojawia. Od kobiet oczekuje się, aby zaspokajały męża na jego życzenie, bez względu na to, gdzie są, i co właśnie robią. Taki jest ich obowiązek. Jeden z hadisów mówi, że modlitwa zbiegłego niewolnika i modlitwa opieszałej kobiety, nie daje w nocy zadowolenia swojemu mężowi, nie dosięgną nigdy nieba.

Według islamu charakter kobiety jest gorszy od męskiego. Na złożenie przez kobietę świadectwa przed sądem nie zezwala się w wypadku małżeństwa, rozwodu i hududu. Hudud to kara wyznaczona przez prawo koraniczne za cudzołóstwo, nierząd, cudzołóstwo z osobą zamężną, odstępstwo od wiary, kradzież, rozbój i tak dalej. Jeśli kobieta zostanie zgwałcona, nie może wnieść tej sprawy przed sąd, dopóki nie zdoła przyprowadzić czterech męskich świadków. W prawie koranicznym świadectwo dwóch kobiet warte jest jednego męskiego. W wypadku, gdy mężczyzna podejrzewa żonę o cudzołóstwo albo powątpiewa w prawowitość swojego potomstwa, jego świadectwo w tej sprawie jest równoważne zeznaniu czterech innych męskich świadków. Kobieta nie ma prawa pozwać przed sąd swego męża w podobny sposób.

Co do dziedziczenia, Allah mówi, mężczyzna powinien odziedziczyć dwa raz tyle, co kobieta. (4.11-12)

Po zapewnieniu tych wszystkich praw i swobód, przyjemności seksualnej i przyjemności bycia czyimś panem, Allah wynagradza jeszcze mężczyznę w raju winem, jadłem i siedemdziesięcioma dwoma dziewicami, dołączywszy jego ziemskie żony. Mówi:

"Jedzcie i pijcie w pokoju
za to, co czyniliście,
wypoczywając wyciągnięci na łożach,
ustawionych rzędami!"
My damy im za żony hurysy
o wielkich oczach. (52. 19-20)

Przy nich będą dziewice skromnie patrzące,
o dużych oczach,
podobne do pereł ukrytych. (37.48-49)

Jaka nagroda czeka zaś pobożne kobiety? Żadna. Wyłącznie ten sam stary mąż, który sprawił jej tyle przykrości za ziemskiego życia.

Dlaczego kobiety wyznają tę religię? Dlaczego czytają Koran oraz hadisy, zanoszą modły do Allaha i szanują mężczyznę pokroju Mahometa? Dlaczego godzą się na tyle nierówności i niesprawiedliwości? Łatwo zrozumieć, czemu prawo koraniczne podoba się mężczyznom: wszystko w nim rozstrzygnięte jest na ich korzyść i ku ich zadowoleniu, ale dlaczego podoba się ono także kobietom? Co kobietom po tej religii? Zwraca się ona całkowicie przeciwko nim, ogranicza ich prawa i swobody. Ciemięży je. Upokarza. Kobiety, które przestrzegają prawa koranicznego, wierzą Koranowi oraz hadisom i żyją tak, jak one im nakazują. Żadna z tych kobiet nie zastanawia się nad swoją religią, nad tym, kto ją stworzył i jakim celom służyła. Jeśliby zaczęły myśleć, zrozumiałyby, co się stało i nie godziły się odtąd na opresję. Odrzuciłyby zasłonę, która jest jej znakiem. Walczyłyby przeciwko prawu koranicznemu. Walczyłyby o sekularyzm, który stwarza możliwość wolności i sprawiedliwości.

Kobiety nie są głupie. Powinny dostrzec, że są prześladowane. Wszystkie religie są wobec kobiet opresywne. Kobiety są ciemiężone nie tylko przez tradycję i kulturę, ale także przez religię. Wszystkie religie stworzyli mężczyźni dla własnych interesów, wygody i zabawy. Z powodu religii kobiety wiele wycierpiały i cierpią po dziś dzień: są biczowane, palone i kamienowane. To z jej powodu płynie ciągle krew, trwa nienawiść między ludźmi, utrzymuje się nędza, analfabetyzm, niemożliwe są sprawiedliwość ani równość. Sama jestem jedną z ofiar takiej niesprawiedliwości. Z powodów religijnych moje książki spalono i zakazano ich druku w moim kraju, z którego zostałam wygnana. Jestem oddzielona od rodziny, przyjaciół, języka, kultury – od mojej ukochanej ojczyzny.

Każdy cywilizowany kraj potrzebuje oddzielenia państwa od kościoła, jednak w krajach muzułmańskich wciąż przestrzega się pochodzącego z VII wieku prawa szariatu. Prawo koraniczne musi zostać w nich zastąpione przez ujednolicony kodeks cywilny, który zapewni kobietom równe prawa i sprawiedliwość. Jest XXI wiek - czas, aby muzułmańskie kobiety obudziły się, porzuciły bigoterię i dogmaty. Innej drogi nie ma. Próby odczytywania Koranu w innym niż dotąd duchu nie pomogą, ponieważ słowa proroka "Mężczyzna sprawuje władzę nad kobietą, gdyż Allah uczynił go wyższym od niej" nie poddadzą się nigdy odczytaniu innemu niż dotąd.

Życzę kobietom jak najlepiej.





Taslima Nasrin, także Taslima Nasreen (ur. 25 sierpnia 1962 w Mojmonszingh) – bengalska lekarka, pisarka, feministka i działaczka ruchu na rzecz praw człowieka, w tym praw kobiet oraz ruchu wolnomyślicielskiego.

Od lat 80. XX w. publikowała artykuły w obronie dyskryminowanych kobiet i mniejszości religijnych. Po opublikowaniu w 1994 r. powieści Lajja (Wstyd) o prześladowaniach mniejszości hinduistycznej przez społeczność muzułmańską, islamiści wydali na nią fatwę pod zarzutem "złośliwego zranienia uczuć religijnych", wyznaczając nagrodę pieniężną za jej głowę. Dla wywarcia presji na rządzie Bangladeszu doprowadzono do ogłoszenia strajku generalnego oraz zorganizowano demonstrację, w której udział wzięło ok. 300 tys. muzułmanów. Pisarka uciekła wówczas do Szwecji, obecnie mieszka w Holandii.






Towarzystwo Humanistyczne
Humanist Assciation