ROZDZIAŁ I

KOŚCIÓŁ: NAUCZYCIEL I PRAWODAWCA

W Kościele katolickim istnieje rozróżnienie między jego funkcją legislacyjną a nauczającą (Urząd Nauczycielski Kościoła). Jako prawodawca Kościół ustanawia prawa moralne, którymi katolicy winni się kierować w życiu. Funkcja ta polega na definiowaniu czynów, które są grzeszne. Kościół ustanawia także kary, które grożą za złamanie przykazań -w postaci pokuty lub ekskomuniki. Zarówno prawa moralne, jak i kary grożące za ich złamanie są wyszczególnione w Prawie kanonicznym. Kodeks owego prawa po raz pierwszy został zebrany w jedną całość za pontyfikatu Grzegorza VII(zm.1085 r.)

Autorytet nauki kościelnej (magisterium) związany jest z pewną liczbą prawd objawionych, które są konsekwentnie głoszone w tradycji Kościoła katolickiego. Mentorska rola Kościoła ogranicza się do spraw wiary i nakazów moralnych. Uważa się, że tylko w takich kwestiach papież może udzielać nieomylnych nauk. Zgodnie z obecną oficjalną doktryną zakaz aborcji nie podlega kompetencjom urzędu nauczycielskiego Kościoła. Nie leży w domenie papieskiej nieomylności. Fakt ten stwarza więcej możliwości do dyskusji niż się potocznie wydaje.

Zakaz aborcji nigdy nie stanowił części formalnej nauki Kościoła. Jest to raczej kwestia legislacyjna związana z pokutą. Oznacza to, że choć aborcja stanowi podstawę do ekskomuniki-czyli do decyzji typu legislacyjnego-to teologiczna podstawa do zastosowania takiej kary winna być dopiero odpowiednio i "nieomylnie" w nauce Kościoła opracowana. Pewne teologiczne kwestie związane z aborcją nie zostały dotychczas przez teologów moralności rozwiązane w sposób spójny i logiczny. O tym będziemy pisać szczegółowo w dalszych rozdziałach.